Chiny nie chcą mnie wypuścić

Rano pobudka około 5:00. Idę do recepcji wymeldować się. Jedna z pań udaje że czegoś szuka w komputerze, a druga biegnie sprawdzić mój pokój czy czasem czegoś nie wyniosłem. Po chwili przez krótkofalówkę mówi tej w recepcji że wszystko ok. Pierwszy raz się spotkałem z takim czymś, no cóż – Chiny. Oddają mi depozyt 200 RMB. Teraz? O 5:30 rano w ostatni dzień? Gdzie to wydać? Wymieniać w kantorze – bez sensu, prowizja zeżre połowę kwoty. Idę do metra i pierwszym pociągiem docieram do stacji Air Express skąd również pierwszym składem jadę na lotnisko. Po lotnisku mniej więcej już wiem jak się poruszać, więc odprawa gładko, następnie kolejką dwie stacje i natrafiam na wielki tłum do kontroli bezpieczeństwa. Wreszcie udaje się przejść wszystkie kontrole i na rozkładzie odszukuję bramkę z której odlatuje mój samolot. Okazuje się że jest to statnia bramka, na samym końcu terminala więc idę, idę i idę. Wreszcie jest. W nagrodę jest wspaniały widok. Kolejka samolotów ustawionych jeden za drugim czekających na pozwolenie od kontrolera ruchu, który na przemian zezwala jednemu na start drugiemu na lądowanie. Położyłem się na czymś w rodzaju leżaka i patrzę na te ruchy samolotów ja zahipnotyzowany. Ustawione ładnie w szeregu samoloty jeden za drugim powoli posuwają się do miejsca skąd zaczynają się rozpędzać, a w międzyczasie inne lądują. Mija godzina i orientuję się że już dawno powinien podstawić się mój samolot do bramki. Niepewnie się rozglądam ale słyszę język polski więc się uspokajam że jestem we właściwym miejscu. Mija kolejne pół godziny kiedy przychodzi pilot i mówi że znaleźli usterkę i nie chcą nas wypuścić. Kolejna godzina i podstawia się samolot. Pewnie przykleili silnik taśmą klejącą i powiedzieli że jest ok.

Zdjęcia (3)

Komentarze (0)