Wieczór w Pekinie drugiego dnia

Poruszam się po mieście coraz pewniej. Mam w planie pójść na wieczorną ceremonię opuszczenia flagi na Plac Niebiańskiego Spokoju. Jestem już jedną ulicę od placu kiedy zaczepia mnie młody Chińczyk i proponuje obejrzenie prac w swojej galerii. Nie jest nachalny, ładnie prosi, więc szybko stwierdzam że na opuszczenie flagi mogę przyjść też jutro, a dzisiaj pooglądam obrazki. Jego prace to głównie pejzaże, a tematem przewodnim są 4 pory roku. Oczywiście namawia mnie na kupno. Całkiem ładne, ale nie mam najmniejszej ochoty tego kupować, bardziej chciałem pooglądać. Zresztą na pytanie ile to kosztuje odpowiada tak jak większość z nich „a ile dasz?” No i jak tu wycenić sztukę? Równie dobrze można powiedzieć 5 dolarów co 5000. Oglądanie jego prac mija w miłej atmosferze, ale w końcu zaczynam kierować się do wyjścia. Wtedy łapie się ostatniej deski ratunku i mówi że da mi prezent. Oczywiście liczy na to że mu się zrewanżuję. Wyjmuje arkusz papieru ryżowego, bierze pędzelek i pyta jak mi na imię? Następnie pięknie wykaligrafował moje imię – przynajmniej mam taką nadzieję że to moje imię, a nie np. „ten co nie chciał nic kupić” Co ciekawe mimo że tusz czy farba nie wiem co to tam jest, jest mokre to tak szybko wsiąka w arkusz, że mimo iż jeździ rękawem po świeżym to nic się nie rozmazuje.
Po tym obcowaniu ze sztuką, idę w okolice placu żeby zobaczyć go jak wygląda oświetlony nocą. Po zachodzie nie ma już na niego wstępu więc kręcę się trochę przed bramą Zakazanego Miasta. Jest zaskakująco dużo ludzi.
Następnie tak jak sobie obiecałem idę zjeść coś dziwnego. Idę wzdłuż straganów, na których ponadziewane na patyki są najróżniejsze rzeczy, bo ciężko powiedzieć że są to dania, jedzenie czy smakołyki. Krótki spacer wzdłuż stoisk i już wiem co dzisiaj na kolację. Skorpiony. Są świeże bo jeszcze żywe. Mimo że nadziane na patyk machają nóżkami. Sprzedawca wsadza je do gorącego oleju i smaży przez chwilę jak frytki. Następnie dostaję patyk z 3 skorpionami, które zjadam w całości razem z kolcem. Jak smakuje skorpion? Hhhmmm... Powiem tak, był chrupki, coś jak chipsy. To nie jest coś czym można się najeść, a pieczenie w gorącym oleju powoduje że chyba wszystko smakuje tak samo. Cena za to wyszukane danie 25 RMB czyli jakieś 12 zł - dobrze wydane, bo niewielu jadło takie coś.
Wracając do hotelu znajduję sklep, który jest ewenementem w tamtej okolicy. Na pierwszy rzut oka spożywczak, ale... Jest w nim jedzenie najbardziej zbliżone do europejskiego jakie udało mi się znaleźć podczas całego pobytu w Chinach. Po drugie są w nim ceny przy produktach. Od razu widać że cieszy się popularnością wśród obcokrajowców bo spotykam w nim więcej Europejczyków niż do tej pory widziałem przez cały pobyt. Kupuję dużą wodę bo szybko schodzi kiedy pije się tylko butelkowane napoje, a ponadto używam jej też do mycia zębów, colę do mojej ciepłej wódki, chleb (niestety tu też mają tylko słodki tostowy) i jakieś pakowane kiełbaski przypominające parówki. Uszykuję sobie na jutro kanapki na cały dzień w mieście. Cena za wszystko 16 RMB – 8 zł.
Wracam do hotelu, na skypie opowiadam wrażenia z całego dnia. Kupuję w recepcji bilet na śniadanie na następny dzień, żeby już rano nie musieć latać i wracam do pokoju gdzie wszystko jest ładnie wysprzątane. Pozytywne zaskoczenie na koniec dnia.

Zdjęcia (10)

Komentarze (2)